Ervaringsverhaal Sofie

Ik ben Sofie, 44 jaar en sinds 2 jaar pijnvrij.

Op mijn 14 de verjaardag had ik voor het eerst mijn maandstonden. Mijn vader en moeder wensten mij proficiat, ik begreep er niets van.

Na enkele maanden begonnen de eerste pijnlijke maandstonden, met hevige bloedingen. 
Ik zat op internaat in Brugge en moest enkele dagen per maand in bed blijven op m’n kamer. De pijn werd heviger en heviger.

Pas op mijn 18 de ging ik voor het eerst naar de gynaecoloog, die schreef me de pil voor. Dit zou helpen. 
Ik weet niet hoeveel soorten, maar ik kon geen enkele pil verdragen. Telkens weer was het maandelijks afzien. Of plots hevige bloedingen op resto, in de auto, op school,…
Praten, kon ik met niemand. 
Ik ben opgevoed vanuit het principe, het is maar met werken dat je vooruit gaat. En dit deed ik dan ook.

Op m’n 22 ste ben ik getrouwd. We hadden beiden een kinderwens. Ik starte ook dat jaar een zelfstandige praktijk kinesitherapie. 
Enkele maanden later kwam de huisarts, ik had een gezwollen dikke pijnlijke buik. Hij nam een bloedstaal, misschien ben je wel zwanger? 
De volgende dag moest ik voor het eerst opgenomen worden op spoed. Krampen, hevige bloedingen, ik viel bijna flauw ervan.

Na 8 jaar hoorde ik voor het eerst ‘endometriose ‘. Ik had er nog nooit van gehoord. Ik had een Cyste van 10 op 5 cm. 
1 ste laparoscopie in Veurne. Na 1 week rust herstarte ik snel terug m’n praktijk. En toen volgden operatie 2,3. 
Telkens met andere medicatie.

Jaren lichamelijk pijnen, emoties, ontgoocheling,… De gynaecoloog stelde voor mijn lichaam rust te geven en ik kreeg maandelijks een decapeptylinspuiting, kunstmatige menopauze. 
Ik werd harden, kort, ongeluk in m’n lichaam. 
Stop 
IVF-behandeling gestart. 
Stop 
Een miskraam.

We hadden enorme druk op onze relatie. Ik kon mijn vriendinnen niet verdragen die een baby’tje hadden. We gingen nooit op kraamvisite. 
En telkens weer horen op 1 januari, en wat mogen we jullie wensen? Een kindje dit jaar?😞 
Na 1 jaar en half van hard werken en uitgaan zonder nadenken en wel 5 a 6 negatieve predictors was ik plots 8 weken zwanger 🤭
De gynaecoloog zei dat we de loterij gewonnen hadden en deze ook moesten koesteren.

De zwangerschap ging zalig goed. 9 maanden zonder pijn😁
Op m’n 30 ste werd onze kerngezonde zoon, Vital geboren 🥳 
Ons geluk kon niet op. 
Nog geen 6 maanden later begonnen de pijntjes weer heviger en heviger te worden.

Operatie 4.
Cerazette. 
Operatie 5 werd in UZ Gent gedaan omdat ik ook endometriose op m’n darmen had .

De druk werd enorm en na 13 jaar huwelijk en de 4 de vrouw( waarmee ik m’n man betrapte) zijn we gescheiden.

Na een jaar had ik enorme pijnlijke maandstonden, hevige bloedingen, uitstralingspijn naar mijn linker been doordat mijn linker eierstok verklit was met mijn psoas spieren .
Telkens uitstralingspijn na plassen, stoelgang, orgasme. 
Dit was zo zwaar, lichamelijk, relationeel, werk…

Ik zette mij op de wachtlijst van UZ Leuven. 
Eerste consult bij de professor 11/7/2017. 
Daar werd ik volledig onderzocht, eindelijk! 
Ik kreeg brochures mee om aan m’n omgeving te geven zodat ze mij eindelijk zouden begrijpen. 
Mijn ouders verplicht het te lezen. M’n mama kwam de volgende dag langs, zei sorry en weende tranen met tuiten. 
Eindelijk werd ik begrepen!!

Echo’s, darmonderzoek, scans,… 
Visannette, experimenteel product, werd niet terugbetaald. Maar hielp wel enkele maanden. 
Maar de uitstralingspijn verminderde niet. 
Mei 2019 werd dan toch De operatie gedaan. 
Hysterectomie, eierstokken, appendix, stukje darm werden weg genomen.
Dit was zwaar. Na 3 weken ben ik voorzichtig beginnen werken want als je zelfstandig bent… 12 weken op een rustig tempo.

September 2019. Hevige buikpijn, overgeven, deze pijn had ik nog nooit gevoeld. Het hoefde voor mij niet meer.
Ik kon niet meer… ik wilde niet meer leven. 
Had ik toen een geweer gehad ik deed het😓😓
Koepelscheur. Komt 1 op 1000 voor

Spoedoperatie Leuven.

Deze was lichamelijk en mentaal heel zwaar. Het duurde 1 jaar en half om wat balans en courage te vinden. 
Menopauze klachten. Opvliegers, gewrichtspijn, moe, deshydratatie huid, wenen…je echt niet goed in je vel voelen. 
Nu neem ik savonds 1 pompje oestrogel. 
Oef, ik heb rust. 
En kan nu op m’n 44 ste zeggen: het gaat goed met me.
M’n bloeiende praktijk, een goede relatie, een schat van een tiener.

Nu kan ik mezelf in de spiegel zien en trots zijn.

Leven!!🙏❤️

 

Awareness door ervaring Overzicht