Ervaringsverhaal Esmeralda

Mijn naam is Esmeralda en ben 43 jaar. 

Bij mij is sinds 4 jaar endometriose en adenomyose vastgesteld.

Eigenlijk begint mijn zoektocht naar de oorzaak van mijn klachten
17 jaar geleden. 
Tijdens mijn eerste zwangerschap kreeg ik al in een vroeg stadium bloedverlies. Er zijn heel wat echo’s voorbij gegaan. 
Maar ondanks zwangerschapsvergiftiging toch een prachtige dochter gekregen.
Sinds die tijd werden de klachten alleen maar erger, pijn, vermoeidheid, bloedverlies.

Ben toen terecht gekomen in het Bronovo. Alles werd uit de kast getrokken om de klachten zoveel mogelijk te verminderen en werd er van alles geprobeerd.
Zijdelings werd de ziekte endometriose genoemd maar toen in die tijd was er nog weinig bekend daarover.
4 jaar later werd ik zwanger van een stoere zoon. Ondanks helpsyndroom met stuipen, een redelijke zwangerschap gehad.

In de jaren erna werd er meer en meer bekend over endometriose.
Kreeg ik andere behandelingen en mri scans.
Maar de diagnose werd niet vastgesteld.
Tot ik 4 jaar geleden met mijn huidige partner binnen kwam met een kinderwens.
Samen een kindje, het was meer dan welkom.

Mijn dokter in het Bronovo kende mij intussen al wat jaartjes en worstelde nog steeds met mijn klachten.
Ik had ze wel redelijk onder controle, me erbij neergelegd en het beste ervan gemaakt.
Maar toch vertrouwde ze het niet.
En zei; ik wil jullie zwangerschap begeleiden maar eerst uitsluiten of je geen endometriose hebt. 

Er was toen net een paar maanden de Endometriose in Balans kliniek geopend in het Bronovo.
Daar werd ik onderzocht door een gynaecoloog gespecialiseerd in endometriose.
Mri scan, inwendige echo’s ……en toen de uitslag…..

Het hoge woord is eruit endometriose en adenomyose.
Mijn baarmoeder was er zo erg aan toe dat een zwangerschap niet meer
zou kunnen.

5 maanden later is mijn baarmoeder en baarmoedermond eruit gehaald.
Endometriose plekken verwijderd in mijn buik en eierstokken schoongemaakt.
Het was heftig maar na een goed herstel weer positief en nagenoeg van de klachten af.
De pijn, vermoeidheid en endobelly bleven wel maar in mindere maten.

Erin met een kinderwens en eruit zonder baarmoeder…hardgelach…zoveel tranen.

Maar aan de andere kant een opluchting dat er na 13 jaar een ziekte is vastgesteld….helaas chronisch.
Tel ik mijn zegeningen.

Een jaar geleden kreeg ik weer bloedingen.
Er ging een schok door mijn lichaam…bloeding zonder baarmoeder…in mijn menstruatieperiode.

Dus hup weer terug in de molen. Mri scan, inwendige onderzoeken, het was weer terug.
De endometriose was weer terug. 

Door de corona werd de operatie elke keer uitgesteld. Ik ben 5 maanden geleden weer geopereerd.
Alles verwijderd en mijn buik goed onderzocht op zichtbare endometriose.
Heel raar, ik vond deze operatie heftiger en ben eigenlijk nog aan het herstellen. Mijn buik is ook veranderd.
Blijft dik, soms minder…soms meer. Ik heb het ermee te doen. Te accepteren.
Ben alleen maar dankbaar dat er nu zoveel meer bekend over is en meer aandacht voor is.

Heb je klachten, ga alsjeblieft naar je huisarts en laat je doorverwijzen.
Wees zuinig op je lichaam.
Je weet zelf heel goed hoe je eigen lichaam aanvoelt.

Je onderbuikgevoel zegt genoeg.

 

Awareness door ervaring Overzicht