Op mijn 22ste kwam ik op de spoedeisende hulp terecht met veel buikpijn, ook toen konden ze niets vinden. Later op spreekuur bij een gynaecoloog kreeg ik te horen dat het tussen mijn oren zat en ik kreeg een verwijzing mee voor een psycholoog.

3 jaar geleden kreeg ik bloedarmoede en had zoveel pijn, ook buiten menstruaties om dat ik weer bij een gynaecoloog terecht kwam, die nam mij gelukkig wel serieus. Een kijkoperatie volgde: diepe endometriose. Hij had een open/dicht operatie gedaan want het was teveel.

Ik werd doorverwezen naar het UMC Utrecht. Eindelijk voelde ik mij begrepen! Ik had wel wat… Maar helaas was het ook ‘te laat’. Vorig jaar kreeg ik een grote operatie waarbij ze alle endohaarden hebben weggehaald, maar ook mijn eierstok, eileiders en baarmoeder. Na een lang herstel voelde ik mij als herboren.

Ik had sinds 25 jaar geen pijn meer!! Wat een verademing… Maar helaas de dag van vandaag is mijn endometriose weer terug. Heb ik 2 grote cystes in mijn buik en loop ik dagelijks weer met pijn. Ik zit weer vol in de ziekenhuismolen en een 3e operatie gaat waarschijnlijk dit jaar nog plaatsvinden.

Endometriose beïnvloedt je hele leven, ik ben mijn baan kwijtgeraakt, vrienden die er niet tegen konden en niet meer met mij wilde omgaan. Spontane uitjes zit er vaak niet in, alles moet goed gepland worden, anders ben ik de rest van de dagen erg moe. Maar toch blijf ik hoop houden en mijn verhaal delen, zodat er wel een moment komt dat de dokters ons allemaal kunnen helpen! En wij weer kwaliteit van leven terugkrijgen.