Sinds 2001 ben ik officieel Endometriose gemachtigde. Vijf jaar later kwam ik per toeval bij de Stichting terecht en wilde ik direct vrijwilliger worden. Nu 12 jaar later ben ik er nog steeds en hoop ik nog jaren te mogen blijven.

Mijn endometriose geschiedenis
Vanaf de eerste menstruatie had ik pijn tijdens het menstrueren. Mijn moeder begreep mijn pijn (overigens heeft zij nooit een diagnose endometriose gekregen) en mocht ik thuis blijven van school. Vanwege het feit de menstruaties onregelmatig waren kreeg ik van de huisarts de pil voorgeschreven. De pijn tijdens de ‘menstruaties’ werd minder. Vond het ook wel zeer prettig dat ik nu zelf kon regelen wanneer ik ongesteld werd. De echte problemen begonnen pas na mijn zwangerschappen. Kreeg toen een foutieve uitslag van een uitstrijkje en belandde daardoor in de ziekenhuismolen. Dan blijf je volgens het protocol jaren onder behandeling en tijdens die jaren bespraken we ook altijd mijn menstruaties. Aangegeven dat deze altijd zeer pijnlijk verliepen, ik last had van PMS. Er zijn toen ook cystes ontdekt, maar deze bleven redelijk stabiel. Heb toen vele hormoonmedicatie voorgeschreven gekregen. Dat deze medicatie ook aan vrouwen met endometriose wordt voorgeschreven, daar kwam ik pas vele jaren later achter. Op een zeker moment ben ik met al deze medicatie gestopt omdat ik mij er absoluut niet beter door ging voelen en ik niet het idee had dat mijn PMS klachten erdoor verminderde. De menstruatiepijnen die ging ik te lijf met heel veel pijnmedicatie. Totdat ik een keer snachts bij de dokterspost kwam, met pijn die ik niet kende en de medicatie die ik ervoor innam niet hielp. Moest toen direct naar de SEH en  bleek een cyste behoorlijk te zijn gegroeid. Binnen korte tijd lag ik op de operatietafel, de grote cyste en wat kleinere werden verwijderd. Diagnose endometriose was een feit. Vijf jaar later en vele klachten verder, een tweede operatie ondergaan. Inmiddels bij de Stichting als vrijwilliger aan de slag gegaan. Veel gelezen en veel vrouwen/ervaringsdeskundigen gesproken, waardoor ik beter begreep waar mijn ‘klachten’ vandaan kwamen. Klachten die ik totaal niet aan endometriose linkte. Nu ben ik in de meno-pauze beland en kan ik zeggen dat het niet menstrueren een verademing is. Er zitten nog wat plekjes endometriose in mijn lijf en die laten zo nu dan ook weten dat ze er zitten.

Dagelijks levenWat doe ik naast de Stichting

In het dagelijks leven heb ik naast mijn werkzaamheden voor de Stichting een gezellig huishouden, met een man, 2 teckels, vissen, kleinkinderen. Hou ik van lezen, muziek, wandelen, koken, creatief bezig zijn.

Bestuursfunctie
Wat doe ik voor de Stichting

Bij mijn start als vrijwilliger in 2006 ben ik begonnen met het organiseren van lotgenoten bijeenkomsten in Rotterdam. De reden hiervoor was makkelijk, ik had dit zelf namelijk gemist. Ik vond en vind het zeer belangrijk dat vrouwen die geconfronteerd worden met endometriose, goede informatie krijgen zodat zij een weloverwogen keuze kunnen maken mbt een eventuele behandeling. Ik ben Forum Gastvrouw geweest en nu hebben we Socialmedia en zijn de lotgenotencontact bijeenkomsten omgedoopt tot EndoLounge. Ik ben coördinator van de EndoLounge gastvrouwen, ES EndoLounge Online. Ik hou me bezig met ons jongerenproject, GirlsTalk.Period! Nu dan bestuurslid/secretaris omdat ik het belangrijk en prettig vind om samen met de andere bestuursleden/ondersteunende bestuursleden/vrijwilligers tot besluiten te komen die ten goede komen van de Stichting en onze achterban.